Door de zon kon ik de taluds goed zien en dus ook een langtong die onder het water loopt. Het is daar ongeveer 5-8 meter diep. Wier is er op de gedeelten van 3 meter zeer aanwezig. Vandaar mijn keuze op de 5-8 meter.
Bij het inwerpen zie ik al een vis draaien. Dat ziet er goed uit!
1 hengel met bodem-aas en 1 hengel met een zig-rig. De wind begon sterk toe te nemen dus werd de zig ingeruild voor een chod-rig.
Hier had ik gelijk wat actie op wat zich niet doorzette tot de verwachte run. Jammer!
Na een paar uur zo gevist te hebben begon ik toch wat te bedenken waar ik me in kon verbeteren.
Aangezien het water kraak helder is zou rig camouflage zich hier niet misstaan. Maar even kijken hoe het erbij komt te liggen zoals de setup nu is gerealiseerd.
Tot mijn verbazing zowel mijn rig, lood als leader van duidelijk zichtbaar. Hier moest dus wat aan gebeuren.
-De leader van PV werd vervangen door een Korda clear leader.
-Het Korda 84gr green lood werd vervangen door een Solar weed effect helikopter lood 105gr.
-De combi-rig weed green werd vervangen door een stiff-rig fluorcarbon 20lbs met een gamagatsu super hook maat 6.
Nog een keer te water laten gaan. En ineens was de hele laatste meter volledig onzichtbaar. Dit in combinatie met mijn fluorcarbon hoofdlijn zou de argwaan bij de vissen volledig moeten wegnemen.
3 boilies in een pva zakje erbij voor het beschermen van de haak en 7 boilies met de werppijp in de buurt gooien voor een actieve aasopname.
Een mede visser wilde de nacht doorbrengen op de stek naast me. Hij vroeg me of dat een probleem was en tot hoe laat ik van plan was te blijven vissen. Het was 16.00 uur en ik wilde tot 18.30 blijven vissen. Hij gaf aan dat hij dan ging wachten tot ik klaar was voor hij zijn hengels te water zou laten gaan.
Ik zat namelijk in een hoek en hij wilde mij niet afblokken voor eventuele aanzwemmende vissen.
En aangezien de wind behoorlijk gunstig voor mij stond was ik daar enorm blij mee.
Niet iets wat je vaak onderling tussen vissers ziet, en des te waardevoller vind ik zijn vriendelijkheid.
Even een biertje samen met hem drinken terwijl hij zijn hennep aan het koken was, was het vervolg.
Hij bleek het water te kennen op zijn duimpje en zat ook in de commissie van de visclub. Dus was erg betrokken met het water en de visstand ervan.
Na het horen van de eerste piep van mijn Delkim en zette het op een lopen richting mijn hengels en vervolgens een keiharde run. Je kent ze wel, die van dat je je verbaast dat je hengel nog in de steunen ligt. Hangen en kijken waar de vis zich heen heeft beweegt. Vervolg actie is de vis over het taluud te sturen en uit het wier de houden. Dit ging allemaal mooi volgens plan.
De vriendelijke buurman (Koen) schept de vis voor me en verteld me direct dat het om een bekende vis wan hem gaat. Hij is dan ook nieuwsgierig naar het gewicht.
We noemen hem de papegaai aangezien de bek niet meer heel gaaf is. Hij wordt niet veel gevangen, maar in het verleden is door trek en sleurwerk schade aangebracht die niet meer zal herstellen.
Toch maar even een beetje clinic op de beschadigingen doen. Kwaad het niet schaad het niet.
Na het fotograferen waar deze vis geen zin in had. Was mijn sessie voorbij en hebben we nog even nagepraat. Mailadressen gewisseld voor het doorsturen van de foto’s zodat hij deze bij de verzameling kan die hij bijhoud. Het water is te diep om te netten, dus op deze manier wil hij enig inzicht krijgen op de huidige visstand.
Nu terug naar huis met een goed gevoel en een mooi verhaal om te delen met mijn vriendin.
Die hier totaal geen belang bij heeft. Haha.!
